Osteochondrose is een aandoening van het bewegingsapparaat. Volgens statistieken lijdt ongeveer 90% van de bevolking eraan. De meeste patiënten zijn zich hiervan niet eens bewust, omdat de eerste vormen van de ziekte asymptomatisch verlopen.
Een ander deel van de mensen voelt slechts af en toe ongemak in de rug, schrijft dit af als vermoeidheid en wordt niet behandeld. Van alle soorten osteochondrose heerst de nederlaag van de cervicale wervelkolom. Als de behandeling op tijd wordt gestart, is er alle kans om van de ziekte af te komen.
De essentie van osteochondrose
Twee mechanismen zijn betrokken bij de ontwikkeling van osteochondrose: dystrofisch en degeneratief. De eerste impliceert een schending van het trofisme (voeding) van het tussenwervelkraakbeen (schijven). De tweede is een gevolg van dystrofie - organische veranderingen in de structuur van kraakbeenweefsel en wervels.
De essentie van de ziekte is als volgt: circulatiestoornissen in bepaalde delen van de rug leiden tot uitputting en uitdroging van het kraakbeenweefsel. Samen met de vloeistof verliest het zijn voedingscomponenten. Als gevolg hiervan verliest het kraakbeen zijn elasticiteit en stevigheid - het zakt. De afstand tussen de wervels neemt af, hun staticiteit wordt geschonden (standvastigheid). Ze kunnen bewegen en nestelen zich tegen elkaar, terwijl ze de zenuwwortels knijpen.
Bij osteochondrose wordt kraakbeen in een versneld tempo versleten.
Als de dystrofie aanhoudt, verliezen de spieren die de wervelkolom ondersteunen ook hun tonus. De wervels zakken nog meer door. Door verhoogde wrijving ontstaan uitsteeksels - schade aan de kraakbeencapsule met het uitsteeksel van de inhoud naar buiten.
Vervolgens wordt het natuurlijke verdedigingsmechanisme van de wervelkolom geactiveerd. Botgroei - osteofyten verschijnen erop. Ze moeten zorgen voor een stabiele stand van de wervels. De groei van osteofyten gaat echter vaak verder dan de "behoefte". Te grote gezwellen oefenen bovendien druk uit op de resten van kraakbeen, zenuwvezels. Bovendien zijn ze solide. De wervelkolom verliest zijn elasticiteit, "aangrenzende schijven" kunnen beschadigd raken. De patiënt verliest mobiliteit, lijdt aan hevige pijn. Het resultaat van vergevorderde osteochondrose is een handicap.
Door bloedopstopping gaat osteochondrose gepaard met de afzetting van zouten in gebieden die grenzen aan het kraakbeen. Dergelijke "ophopingen" verergeren de ontwikkeling van de ziekte en versnellen de schade aan kraakbeen en wervels.
Waarom is de nek vaker geblesseerd
De cervicale wervelkolom is het meest gevoelig en kwetsbaar. De elementen zijn het kleinst en zijn niet aangepast aan zware belastingen. De nekspieren zijn echter niet bij alle soorten fysieke activiteit betrokken. Vandaar chronische bloedcongestie en ondervoeding van de wervelgewrichten. Als een persoon geen sport beoefent, neemt het risico op cervicale osteochondrose aanzienlijk toe. De meeste mensen gebruiken hun nek zeer zelden voor alledaagse taken.
De belangrijkste oorzaak van osteochondrose is een hypodynamische levensstijl. Gebrek aan lichaamsbeweging, gecombineerd met passieve vrije tijd, leidt tot spierzwakte en vaattonusstoornissen. Nekziekte veroorzaakt langdurig verblijf in één positie. Osteochondrose van de cervicale wervelkolom wordt beschouwd als het lot van kantoormedewerkers en computerwetenschappers.
Overmatige fysieke activiteit leidt tot spierhypertonie. Omdat ze constant in een gespannen toestand verkeren, lokken ze ook stagnerende processen uit. De indirecte oorzaken van de ziekte zijn onder meer ongeschikte voeding (een teveel aan zouten en vet in de voeding), stofwisselingsstoornissen. De ziekte kan worden veroorzaakt door auto-immuunprocessen, gebrek aan voedingsstoffen (vitamines en mineralen), endocriene ziekten en psycho-emotionele schokken (aangezien ze ook gepaard gaan met spieroverbelasting).
Hoe cervicale osteochondrose te herkennen
Vroege osteochondrose manifesteert zich op geen enkele manier. In de eerste ontwikkelingsfase is kraakbeen uitgedroogd. Het is van buitenaf niet merkbaar, veroorzaakt geen lichamelijk ongemak. De ziekte kan bij toeval ontdekt worden bij onderzoek van de wervelkolom op blessures of andere klachten.
In stadium 2 zakt het kraakbeen. Zijn hoogte neemt af, zijn afschrijvingsvermogen verslechtert. In dit stadium kunnen vroege symptomen optreden. Hun kenmerk is periodiciteit. Ongemak in de nek wordt duidelijk gevoeld en neemt vervolgens af. Verdwijnt periodiek volledig. Een persoon voelt soms pijn in de nek. Ze verschijnen na lichamelijke inspanning of een lang verblijf in één positie (zittend of staand). Onaangename gewaarwordingen verschijnen 's ochtends, terwijl de patiënt' ijsbeert ', ze verzwakken en aan het einde van de middag aan zichzelf herinneren. Als er zouten in de cervicale regio worden afgezet, hoort een persoon bij het draaien een knerpje in de wervelkolom. "Klikken" bij het kantelen van het hoofd doet geen pijn.
In fase 3 kunnen zenuwwortels gedeeltelijk ingesloten zijn. Dit gaat gepaard met ernstige pijnlijke gevoelens. Patiënten klagen over spit en scherpe plotselinge pijn in de nek. Ongemak treedt op na een statische houding. In tegenstelling tot de vroege stadia, maakt het zich vaker zorgen. De nek van een persoon wordt in korte tijd "moe". Er kunnen ook pijnlijke pijnen zijn. Ze vallen de patiënt 's avonds en' s nachts aan.
Stagnatie in de cervicale wervelkolom leidt tot een cerebrovasculair accident. Het manifesteert zich door hoofdpijn (soms migraine), oorsuizen, duizeligheid. Bij aanhoudende hypoxie (zuurstofgebrek) is er een gevoel van "kippenvel" op de hoofdhuid, vaak aan één kant. Er zijn ook secundaire symptomen - de patiënt wordt snel moe, voelt zich zwak, slaperig (zonder duidelijke reden), soms wordt de slaap verstoord.
Parallel met de genoemde symptomen verandert de beweeglijkheid van de gewrichten in de cervicale wervelkolom. Sommige bewegingen van het hoofd of de nek gaan gepaard met scherpe pijn. De patiënt vermindert onbewust hun amplitude en probeert een comfortabele positie te behouden.
Stadium 4 van osteochondrose gaat gepaard met uitsteeksels en het verschijnen van osteofyten. Schending van de zenuwwortels leidend tot aanhoudend pijnsyndroom. Als zich een ontsteking ontwikkelt tijdens het proces van veranderingen, wordt de pijn permanent. De persoon heeft steeds meer hoofdpijn, visuele beperkingen (verslechtering van het zicht in de schemering, "vliegen", wazig beeld). De mobiliteit van de nek is aanzienlijk beperkt. De patiënt vermijdt het draaien van zijn nek, draait indien nodig zijn hele lichaam. Bij zenuwbeschadiging treden pijn, "kippenvel" of gevoelloosheid van de schouderbladen, schouders, onderarmen en zelfs handen op.
Diagnostiek
Bovenstaande klachten dienen te worden gericht aan een neuroloog, orthopeed of vertebroloog. De arts zal de patiënt interviewen, een onderzoek uitvoeren. Tijdens het onderzoek controleert hij de gevoeligheid van punten, reflexen, mobiliteit van de cervicale wervelkolom. Als osteochondrose wordt vermoed, wordt een aanvullend onderzoek voorgeschreven. Het bevat een röntgenfoto van de cervicale wervelkolom in verschillende projecties.
Als er geen specifieke afwijkingen op de röntgenfoto zijn, maar de klachten van de patiënt aanhouden, wordt een MRI- of CT-scan voorgeschreven. Met deze methoden kan osteochondrose zelfs in de vroegste stadia worden opgespoord.
Hoe te behandelen
Zelfs als de patiënt alle tekenen van osteochondrose heeft, is het beter om een arts te raadplegen. Alleen een specialist kan de omvang van de vernietiging objectief beoordelen, chondrose onderscheiden van andere ziekten, de juiste diagnose stellen en individueel een behandelingsregime selecteren.
Het duurt lang voordat deze ziekte zich ontwikkelt. Exacerbaties van osteochondrose kunnen periodiek optreden en vanzelf verdwijnen. De patiënt moet nog worden onderzocht.
De ziekte wordt poliklinisch behandeld. Chirurgische ingreep (om osteofyten te verwijderen) is een extreme maatregel, die alleen wordt toegepast bij ernstige schade aan de zenuwwortels met ernstig pijnsyndroom. Conservatieve behandeling kan bijna altijd achterwege blijven.
Osteochondrose (afhankelijk van het stadium) wordt behandeld van 1 tot 3 maanden. De therapie moet alomvattend zijn. Alleen medicijnen zijn hier onmisbaar. Zelfs nadat de verbetering is begonnen, moet de patiënt zijn activiteit beheersen en preventieve maatregelen nemen. De belangrijkste taak van de behandeling is het stoppen van degeneratieve processen. Symptomen verlichten met medicatie verlicht de toestand van de patiënt slechts voor een tijdje. Er zijn verschillende manieren om osteochondrose thuis te behandelen.
Medicamenteuze therapie
Met behulp van medicijnen kunt u ontstekingen elimineren, pijn verlichten, het lichaam voorzien van nuttige stoffen en de voeding van het kraakbeen van de cervicale wervelkolom verbeteren. Pijnstillers worden gebruikt als symptomatische behandeling. Bij het ontstekingsproces wordt pijn geëlimineerd met behulp van NSAID's. De medicijnen worden voorgeschreven in de vorm van tabletten (als de symptomen matig zijn) of injecties (als de pijn ernstig is).
Om spierhypertonie te elimineren, worden naast NSAID's spierverslappers voorgeschreven. Deze fondsen verbeteren het effect van pijnstillers en bieden hun "vrije toegang" tot de ontstekingsfocus. Pijnstillers worden in de kortst mogelijke kuur (5-10 dagen) gebruikt vanwege het risico op bijwerkingen.
Chondroprotectors worden voorgeschreven om de elasticiteit te verhogen en kraakbeen te herstellen. In de acute periode zijn dit injecties. Als onderhoudstherapie bevelen artsen een langdurige inname (3-6 maanden) van capsules of tabletten aan.
Om de effectiviteit van de behandeling te vergroten, kunnen pillen worden gecombineerd met het gebruik van externe middelen (zalven, gels, pleisters). Peper- of mentholpleisters, zalfpijnstillers zullen ernstige pijn verlichten. Verder kan osteochondrose worden behandeld met chondroprotectieve zalven.
Om het trofisme van de gewrichten te verbeteren, worden B-vitamines en vasculaire preparaten voorgeschreven.
Folkmedicijnen
In de recepten van de traditionele geneeskunde staan veel aanbevelingen voor de behandeling van osteochondrose. Net als bij de traditionele aanpak, kunnen folkremedies intern of extern worden gebruikt.
Meest krachtige actuele mengsels:
- Mierikswortel comprimeren.De mierikswortelwortel wordt op een fijne rasp gewreven, op kaasdoek uitgespreid, op de nek aangebracht, bedekt met een film, omwikkeld met een verband, 2 uur gelaten, afgewassen met schoon water, de procedure wordt 10 dagen achter elkaar voor het slapengaan uitgevoerd.
- Kompres met aardappelen.Wrijf 3 grote aardappelen, voeg 1 eetlepel honing en 1 eetlepel mosterd toe, verdeel het mengsel over kaasdoek en hecht 1 uur op de pijnlijke plek, breng 2 keer per dag een kompres aan gedurende 2 weken.
- Rode peper lotions.2 peulen hete rode peper worden geplet tot een pap, gemengd met gehakt aloëblad, met een glas alcohol gegoten, een dag later wordt gaas bevochtigd in het mengsel, 15-20 minuten op de nek aangebracht, afgewassen met koud water. De behandeling duurt 2 weken.
Kompressen met mosterd en peper zijn goed voor een betere bloedcirculatie.
Binnenin kun je aftreksels, afkooksels en tincturen nemen. Alle recepten zijn gericht op het normaliseren van het metabolisme, het verwijderen van zouten, het elimineren van ontstekingen:
- Peterseliebouillon.3 eetlepels peterseliezaadjes worden gemalen in een koffiemolen. Giet de massa met een liter kokend water, laat 10-15 minuten op laag vuur sudderen. Filter na volledige afkoeling. Het wordt oraal 100 ml 2 keer per dag gedurende 15 dagen ingenomen.
- Berberis tinctuur.10 g van een mengsel van gedroogde wortels en berberisbast (verkrijgbaar bij een apotheek of bij kruidkundigen) wordt in 100 ml alcohol of wodka gegoten. Het mengsel wordt 10 dagen op een donkere plaats geplaatst. Na het persen driemaal daags 30 druppels oraal een half uur voor de maaltijd innemen.
- Infusie met selderij.Giet een eetlepel geraspte knolselderij met een liter water. Op laag vuur aan de kook brengen, onmiddellijk uitschakelen. Na een dag filteren, driemaal daags 3 eetlepels voor de maaltijd innemen. De behandeling duurt 1 maand.
Voordat u traditionele geneesmiddelen gebruikt, moet u ervoor zorgen dat u niet allergisch bent voor de componenten ervan. Als bij het gebruik van kompressen een sterk branderig gevoel optreedt, moet u het verband verwijderen en het resterende mengsel met stromend water afspoelen.
Fysiotherapie, oefentherapie en massage
Fysiotherapie wordt vaak voorgeschreven door artsen om osteochondrose te behandelen. Dit kan zijn: opwarmen met medisch ultraviolet licht, blootstelling aan laagfrequente stromen, magneettherapie, elektroforese of fonoforese. Dergelijke manipulaties worden in een ziekenhuis uitgevoerd met behulp van speciale apparatuur. Ze elimineren ontstekingen en verbeteren de toegang van medicijnen tot het kraakbeenweefsel. De combinatie van medicatie en fysiotherapie kan onaangename symptomen snel verlichten. De cursus vereist 10-15 procedures. Om een stabiel resultaat te krijgen, moeten alle soorten fysiotherapie volledig worden voltooid (niet onderbreken).
Fysiotherapie voor de behandeling van osteochondrose van de nek omvat eenvoudige oefeningen. Ze kunnen 's ochtends en' s avonds zelfstandig worden uitgevoerd, maar ook tussendoor. Lichamelijke opvoeding kan zittend of staand worden gedaan.
De volgende oefeningen kunnen worden opgenomen in de oefening voor cervicale osteochondrose:
- Draai gedurende 2 minuten je hoofd eerst met de klok mee en dan tegen de klok in (2 sets);
- laat het hoofd soepel naar voren, naar achteren en opzij zakken (15 keer in elke richting);
- til uw schouders zo hoog mogelijk op en laat de nek en het hoofd onbeweeglijk achter (15-20 keer);
- draai de schouders naar voren of naar achteren, waarbij de nek en het hoofd onbeweeglijk blijven (1 minuut in elke richting);
- vouw je handpalmen, druk met je vingertoppen in het midden van het voorhoofd, leid soepel door de tijdelijke gebieden, langs de nek, naar de sleutelbeenderen (10 keer);
- zonder de positie van de kin te veranderen, trek de nek soepel naar achteren (de kin trekt zich terug), dan naar voren, naar de zijkanten (zonder het gezicht te kantelen of te draaien);
- verzamel je handpalmen in een lok achter je rug, trek je armen naar achteren, til en strek je nek zo hoog mogelijk, blijf 15 seconden (3 keer) in een gestrekte positie.
Voor osteochondrose wordt massage beschouwd als de beste manier om de bloedcirculatie in de nek te verbeteren. Het is beter als de patiënt een volledige kuur (10-15 sessies) ondergaat met een getrainde specialist. Lukt dit niet, dan kun je thuis zelf je nek kneden.
Snelstartgids voor zelfmassage:
- eerst moeten de nekspieren worden opgewarmd: wrijf de achterkant van het hoofd met de kussentjes van de vingers of de rand van de handpalm;
- kneden omvat zacht persen gevolgd door spierontspanning - kneden met 4 verzamelde kussentjes en een duim;
- knijp lichtjes in de huid van de nek om de bloedcirculatie te verbeteren;
- door licht met de vinger op beide zijden van de wervelkolom te drukken, langs het hele cervicale gebied;
- Om op de achterkant van het hoofd te ontspannen, dep je lichtjes met de handpalm of vingers.
Elke fase van de massage eindigt met een lichte handpalm. Om het effect te verbeteren, wordt de nek gemasseerd met zalf. Na de massage moet u ervoor zorgen dat de cervicale regio warm is.
U dient uw nek alleen met uw handpalmen of vingertoppen te masseren (niet met uw vuist).
Alle methoden om osteochondrose te behandelen moeten worden aangevuld met een dieet. Een klassiek gezond dieet omvat het gebruik van mager vlees, vis, zeevruchten, volkoren granen en veel groenten. Voedsel moet worden gekookt, gebakken of gestoomd.
Gedurende de hele periode van het dieet is het nodig om de hoeveelheid geconsumeerd zout te verminderen, fastfood en snoep op te geven. Het is belangrijk om minimaal 1, 5 liter water per dag te drinken. Het is handig om gelei en gelei te eten om gewrichten te versterken.
Met een geïntegreerde aanpak zullen de symptomen van de ziekte binnen een week verdwijnen en zal de vernietiging van kraakbeen volledig worden gestopt.